Składnica Szyfrów

Moim zdaniem, najciekawszy projekt Składnicy Szyfrów, choć czytając pozostałe komentarze – opinie są tu dość mocno zróżnicowane ;) Tym razem niewielka przestrzeń gry wypełniona została od A do Zet zagadkami, chociaż nawet z perspektywy dwóch graczy, czasu jest wystarczająco by uporać się z rozwiązaniem przedstawionej historii kryminalnej. Najtrudniej złapać punkt zaczepienia (może przez dość sporą liczbę rekwizytów wokół), jednak gdy to się uda – gra przebiega już płynnie i daje dużo satysfakcji. Zadania oparte o rozwiązania analogowe, manualne i elektroniczne – fajnie wymyślone i nie przekombinowane. Faktycznie, nie trzeba przedzierać się przez dużą ilość tekstu, a głównym źródłem światła są latarki (istnieje już jednak możliwość włączenia dodatkowego oświetlenia na życzenie – nie korzystaliśmy, ale to warte uwzględnienia w opinii, bo świadczy o tym, że firma jest uważna na komentarze graczy). Klasyczny, solidnie zrealizowany escape.

! Uwaga. Ułożyłam tą recenzję, po czym stwierdziłam, że identycznie pasuje ona do wszystkich trzech pokoi Składnicy Szyfrów i do naszych w nich przeżyć, więc pozwalam sobie zamieścić jej kopie pod tymi pokojami - słowo w słowo te same wrażenia. Po co parafrazować na siłę samą siebie.

A więc:

Przykro mi pisać tą opinię, bo i siedziba firmy jest w gruncie rzeczy ciekawa i wkomponowana w miejsce rozrywki (Play City w Galerii Piastów), i zachęca świeżaki do zasmakowania tego typu rozrywki, i to wszystko miało potencjał... Ale po kolei:

Legnica to ciekawe miasto. Przyjechaliśmy tu pierwotnie dla czterech pokoi, a przy okazji niniejszym stwierdzamy, że wspomniana Galeria bardzo ciekawie, unikatowo wręcz, wkomponowuje się w tkankę starego miasta. Sama w sobie będąca plątaniną uliczek, z zewnątrz nieburząca estetyki zabudowy.

Niestety, ta plątanina uliczek dla przyjezdnych ma tę wadę, że nie jest dość czytelna i po prostu do firmy ciężko trafić... Upał, wiele różnych pionów wind i schodów, creepy półpiętra, duszny parking i pozamykane niektóre przejścia - to wszystko nie nastawiło nas pozytywnie do gry już przed jej rozpoczęciem (no cóż, chyba po prostu jesteśmy ASK - Amatorami Starych Kamienic ;)

Sama jednak siedziba i poczekalnia (jak już się do niej trafi) jest przestronna i doskonała do grupowych nasiadówek, budowania klimatu, integracji grupy i wspólnych rozmów z Mistrzem Gry. Ja w każdym razie nie lubię, gdy prowadzący nade mną stoi i coś tłumaczy; tutaj stoliki i fotele były komfortowe i odpowiednie do omawiania spraw technicznych itp.

Natomiast wprowadzenie w naszym przypadku było kompletnie położone na łopatki. Spodziewałam się usłyszeć tą ciekawą przecież historię przed wejściem, ze szczegółami, konspiracyjnym szeptem, wiecie... w końcu jest całkiem interesująca i warto by się w nią wczuć.
Nic z tych rzeczy, trzy ćwierci zdania w biegu, cyk, i już jesteśmy w pokoju bez sufitu, w kompletnej ciszy...

Ja wiem, siedzibą w galerii wymusza pewne umowności, wymogi bezpieczeństwa itp. Nie zostało to niestety nadrobione ani ścieżką dźwiękową, ani jakimś wyszukanym systemem podpowiedzi, ani żadnym efektem wow...

Wystrój i rekwizyty też bardziej broniłyby się w jakimś pomieszczeniu o lepszej ogólnej stylizacji, również dotyczącej etapu przed grą (przedsionek, poczekalnia, minimalnie ciaśniejsze/bardziej "skondensowane" pokoje).

Przy proszeniu o podpowiedzi trzeba było za każdym razem tłumaczyć GM, na jakim etapie jesteśmy, a mówienie "to już mamy zrobione...to też!" jest dość irytujące...

To, co się broni w pokoju, to same zagadki. Są pomysłowe, zróżnicowane i niebanalne. Nawet dość trudne i co niektóre - unikatowe. Ja osobiście czułam się, jakbym była we wnętrzu książki z zagadkami - od łamigłówki do łamigłówki, tak po prostu, bez fajerwerków. Jeśli ktoś to lubi - to będzie intelektualnie usatysfakcjonowany. My w każdym razie też to doceniamy. Było wymagająco i logicznie, a to jest w końcu ważna część tej gry.

Mimo wszystko, było warto tam zajrzeć i pomimo zmęczenia po ciężkim dniu przeciorać umysł zagadkami ze Składnicy :)
Opisany wyżej niesmak i niedosyt pozostaje, ale trzeba brać poprawkę na to, że wraz z kolejnymi dziesiątkami odwiedzanych pokoi stajemy się coraz bardziej wymagający - więc mimo wszystko, gwoli uczciwości, zachęcamy do wizyty w Składnicy, zwłaszcza osoby niezaznajomione jeszcze z pokojami zagadek - bo jak rozkminiać łamigłówki, to tam :)

! Uwaga. Ułożyłam tą recenzję, po czym stwierdziłam, że identycznie pasuje ona do wszystkich trzech pokoi Składnicy Szyfrów i do naszych w nich przeżyć, więc pozwalam sobie zamieścić jej kopie pod tymi pokojami - słowo w słowo te same wrażenia. Po co parafrazować na siłę samą siebie.

A więc:

Przykro mi pisać tą opinię, bo i siedziba firmy jest w gruncie rzeczy ciekawa i wkomponowana w miejsce rozrywki (Play City w Galerii Piastów), i zachęca świeżaki do zasmakowania tego typu rozrywki, i to wszystko miało potencjał... Ale po kolei:

Legnica to ciekawe miasto. Przyjechaliśmy tu pierwotnie dla czterech pokoi, a przy okazji niniejszym stwierdzamy, że wspomniana Galeria bardzo ciekawie, unikatowo wręcz, wkomponowuje się w tkankę starego miasta. Sama w sobie będąca plątaniną uliczek, z zewnątrz nieburząca estetyki zabudowy.

Niestety, ta plątanina uliczek dla przyjezdnych ma tę wadę, że nie jest dość czytelna i po prostu do firmy ciężko trafić... Upał, wiele różnych pionów wind i schodów, creepy półpiętra, duszny parking i pozamykane niektóre przejścia - to wszystko nie nastawiło nas pozytywnie do gry już przed jej rozpoczęciem (no cóż, chyba po prostu jesteśmy ASK - Amatorami Starych Kamienic ;)

Sama jednak siedziba i poczekalnia (jak już się do niej trafi) jest przestronna i doskonała do grupowych nasiadówek, budowania klimatu, integracji grupy i wspólnych rozmów z Mistrzem Gry. Ja w każdym razie nie lubię, gdy prowadzący nade mną stoi i coś tłumaczy; tutaj stoliki i fotele były komfortowe i odpowiednie do omawiania spraw technicznych itp.

Natomiast wprowadzenie w naszym przypadku było kompletnie położone na łopatki. Spodziewałam się usłyszeć tą ciekawą przecież historię przed wejściem, ze szczegółami, konspiracyjnym szeptem, wiecie... w końcu jest całkiem interesująca i warto by się w nią wczuć.
Nic z tych rzeczy, trzy ćwierci zdania w biegu, cyk, i już jesteśmy w pokoju bez sufitu, w kompletnej ciszy...

Ja wiem, siedzibą w galerii wymusza pewne umowności, wymogi bezpieczeństwa itp. Nie zostało to niestety nadrobione ani ścieżką dźwiękową, ani jakimś wyszukanym systemem podpowiedzi, ani żadnym efektem wow...

Wystrój i rekwizyty też bardziej broniłyby się w jakimś pomieszczeniu o lepszej ogólnej stylizacji, również dotyczącej etapu przed grą (przedsionek, poczekalnia, minimalnie ciaśniejsze/bardziej "skondensowane" pokoje).

Przy proszeniu o podpowiedzi trzeba było za każdym razem tłumaczyć GM, na jakim etapie jesteśmy, a mówienie "to już mamy zrobione...to też!" jest dość irytujące...

To, co się broni w pokoju, to same zagadki. Są pomysłowe, zróżnicowane i niebanalne. Nawet dość trudne i co niektóre - unikatowe. Ja osobiście czułam się, jakbym była we wnętrzu książki z zagadkami - od łamigłówki do łamigłówki, tak po prostu, bez fajerwerków. Jeśli ktoś to lubi - to będzie intelektualnie usatysfakcjonowany. My w każdym razie też to doceniamy. Było wymagająco i logicznie, a to jest w końcu ważna część tej gry.

Mimo wszystko, było warto tam zajrzeć i pomimo zmęczenia po ciężkim dniu przeciorać umysł zagadkami ze Składnicy :)
Opisany wyżej niesmak i niedosyt pozostaje, ale trzeba brać poprawkę na to, że wraz z kolejnymi dziesiątkami odwiedzanych pokoi stajemy się coraz bardziej wymagający - więc mimo wszystko, gwoli uczciwości, zachęcamy do wizyty w Składnicy, zwłaszcza osoby niezaznajomione jeszcze z pokojami zagadek - bo jak rozkminiać łamigłówki, to tam :)

! Uwaga. Ułożyłam tą recenzję, po czym stwierdziłam, że identycznie pasuje ona do wszystkich trzech pokoi Składnicy Szyfrów i do naszych w nich przeżyć, więc pozwalam sobie zamieścić jej kopie pod tymi pokojami - słowo w słowo te same wrażenia. Po co parafrazować na siłę samą siebie.

A więc:

Przykro mi pisać tą opinię, bo i siedziba firmy jest w gruncie rzeczy ciekawa i wkomponowana w miejsce rozrywki (Play City w Galerii Piastów), i zachęca świeżaki do zasmakowania tego typu rozrywki, i to wszystko miało potencjał... Ale po kolei:

Legnica to ciekawe miasto. Przyjechaliśmy tu pierwotnie dla czterech pokoi, a przy okazji niniejszym stwierdzamy, że wspomniana Galeria bardzo ciekawie, unikatowo wręcz, wkomponowuje się w tkankę starego miasta. Sama w sobie będąca plątaniną uliczek, z zewnątrz nieburząca estetyki zabudowy.

Niestety, ta plątanina uliczek dla przyjezdnych ma tę wadę, że nie jest dość czytelna i po prostu do firmy ciężko trafić... Upał, wiele różnych pionów wind i schodów, creepy półpiętra, duszny parking i pozamykane niektóre przejścia - to wszystko nie nastawiło nas pozytywnie do gry już przed jej rozpoczęciem (no cóż, chyba po prostu jesteśmy ASK - Amatorami Starych Kamienic ;)

Sama jednak siedziba i poczekalnia (jak już się do niej trafi) jest przestronna i doskonała do grupowych nasiadówek, budowania klimatu, integracji grupy i wspólnych rozmów z Mistrzem Gry. Ja w każdym razie nie lubię, gdy prowadzący nade mną stoi i coś tłumaczy; tutaj stoliki i fotele były komfortowe i odpowiednie do omawiania spraw technicznych itp.

Natomiast wprowadzenie w naszym przypadku było kompletnie położone na łopatki. Spodziewałam się usłyszeć tą ciekawą przecież historię przed wejściem, ze szczegółami, konspiracyjnym szeptem, wiecie... w końcu jest całkiem interesująca i warto by się w nią wczuć.
Nic z tych rzeczy, trzy ćwierci zdania w biegu, cyk, i już jesteśmy w pokoju bez sufitu, w kompletnej ciszy...

Ja wiem, siedzibą w galerii wymusza pewne umowności, wymogi bezpieczeństwa itp. Nie zostało to niestety nadrobione ani ścieżką dźwiękową, ani jakimś wyszukanym systemem podpowiedzi, ani żadnym efektem wow...

Wystrój i rekwizyty też bardziej broniłyby się w jakimś pomieszczeniu o lepszej ogólnej stylizacji, również dotyczącej etapu przed grą (przedsionek, poczekalnia, minimalnie ciaśniejsze/bardziej "skondensowane" pokoje).

Przy proszeniu o podpowiedzi trzeba było za każdym razem tłumaczyć GM, na jakim etapie jesteśmy, a mówienie "to już mamy zrobione...to też!" jest dość irytujące...

To, co się broni w pokoju, to same zagadki. Są pomysłowe, zróżnicowane i niebanalne. Nawet dość trudne i co niektóre - unikatowe. Ja osobiście czułam się, jakbym była we wnętrzu książki z zagadkami - od łamigłówki do łamigłówki, tak po prostu, bez fajerwerków. Jeśli ktoś to lubi - to będzie intelektualnie usatysfakcjonowany. My w każdym razie też to doceniamy. Było wymagająco i logicznie, a to jest w końcu ważna część tej gry.

Mimo wszystko, było warto tam zajrzeć i pomimo zmęczenia po ciężkim dniu przeciorać umysł zagadkami ze Składnicy :)
Opisany wyżej niesmak i niedosyt pozostaje, ale trzeba brać poprawkę na to, że wraz z kolejnymi dziesiątkami odwiedzanych pokoi stajemy się coraz bardziej wymagający - więc mimo wszystko, gwoli uczciwości, zachęcamy do wizyty w Składnicy, zwłaszcza osoby niezaznajomione jeszcze z pokojami zagadek - bo jak rozkminiać łamigłówki, to tam :)

Pokój zgodny ze wcześniejszym przeczytanym opisem :) Było co robić. Dużo przycisków i oko szaleje :)

Zacznę swoją opinię od napomnienia, że pokoje Składnicy Szyfrów odwiedzaliśmy przy okazji organizowanego przez nich eventu - Galeria Szyfrów (2 edycja). Gra nam się bardzo podobała i uważam, że zdecydowanie warto było się przejechać do Legnicy dla niej.

Przechodząc do oceny pokoju - niestety był to jeden z tych pokoi, po wizycie w których zastanawiałem się, czy aby na pewno byłem w tym samym pokoju, które opisują widoczne tu opinie.
Przede wszystkim rzecz, która obniżyła nasze doświadczenie a byłaby bardzo prosta do naprawy to to że w pokoju był półmrok, a światło było naprawdę potrzebne do rozwiązywania zagadek. Mieliśmy 3 latarki z czego 2 były po prostu fatalne (i to nie z powodu kiepskich baterii tylko tak po prostu zbudowane były) i nadawały się tylko do wpisywania kodów do kłódek. Dawanie możliwości szukania tak naprawdę tylko jednej osobie, gdy trzeba to robić, to kryminał. Do tego jeszcze jeden element gry miał mylący kształt i intencji stojących za jego wyglądem nie rozumiem do teraz.
W efekcie tego przez pierwsze około 30 minut zrobiliśmy całe nic. Potem jednak tu się coś znalazło, tam się coś zhakowało (i to nawet dwie rzeczy i obie w dość narzucający się sposób) i wyszliśmy z pokoju w 50 minut bez podpowiedzi.
Ale nawet odstawiając kwestię latarek na bok - no przepraszam, ale niezbyt mi się ten pokój podobał. Jest mały, niektóre zagadki są ciekawe, ale summa summarum jest ich mało, fabuła też mnie nie porwała. Ale nie jest znowu taki fatalny jakie wrażenie można odebrać z tej opinii tylko nie jest jakiś super i do tego nie podszedł.

Wcześniej tego dnia odwiedziliśmy znajdujący się za ścianą Obiekt 3000. Pomimo widocznej różnicy w ocenach na korzyść Artykułu, wydawał on się nam zgodnie istotnie ciekawszą i godną polecenia propozycją (a Galeria Szyfrów to już w ogóle must).

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 2
Zagadki i flow: 2
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 2

Zacznę swoją opinię od napomnienia, że pokoje Składnicy Szyfrów odwiedzaliśmy przy okazji organizowanego przez nich eventu - Galeria Szyfrów (2 edycja). Gra nam się bardzo podobała i uważam, że zdecydowanie warto było się przejechać do Legnicy dla niej.

Obiekt 3000 jest całkiem porządnym pokojem. Nie jest top tier, ale jest grywalny i przyjemny, a zagadki logiczne. Być może spora ilość kontrolek i przycisków jest w stanie przytłoczyć, ale wszystko okazuje się potem intuicyjne i nie ma wątpliwości co do tego co do czego służy.

Dodatkowo wspomnę, że Składnica już nie praktykuje nagannej praktyki pt. "zapoznajcie się z fabułą na kartkach" wspominanej w wielu komentarzach (a przynajmniej my takiej nie doświadczyliśmy ;p). Otrzymaliśmy wprowadzenie od MG.

Poziom trudności wydaje mi się średni. Mieliśmy całkiem dobre tempo i wyszliśmy w 36 minut, co szczęśliwie okazało się rekordem.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Pokój sporych rozmiarów z dużą ilością kłódek (dla nas to ok!). Trzeba bacznie obserwować każdy szczegół pokoju ;) We dwójkę bawiliśmy się super! MG jak zawsze na wysokim poziomie! POLECAMY!

Pokój BARDZO KLIMATYCZNY i przypadł nam do gustu. Zagadki bardzo ciekawe i z pozoru dosyć łatwe. Obsługa bardzo dobra. Opuściliśmy pokój trzy minuty po czasie z 2 podpowiedziami (graliśmy we 2). POLECAMY!!

Jest to kolejny pokój, który postanowiliśmy odwiedzić rodzinnie. Młodsze pokolejnie miało juz doświadczenie z różnymi pokojami w różnych miastach. Jednak jak zawsze składnica szyfrów zaskoczyła nas pozytywnie dając nam kilka nowych zagadek, z którymi nigdy nie mieliśmy doczynienia.
Niestety, ale ten pokój różni się od już zamkniętych pokoich oraz od sekretu maga wieloma czynnikami.
Wprowadzenie było bardzo słabe.
Zagadki są niepowiązane z rozwiązaniami... często musieliśmy domyślać się gdzie coś wpisać, przez co dane hasło wpisywaliśmy do każdej kłódki do której była możliwość dopasowania.
Podpowiedzi, które otrzymywaliśmy były również bardzo mało intuicyjne. Pierwszy raz brałem więcej niż jedną podpowiedź do zadania i nie wiedziałem, czy dana podpowiedź na pewno jest do tej konkretnej zagadki.